'Noodlot' vertaald.

    Men zegt, de Koningin werd in Berlijn magnifiek ontvangen, Hollandsche meisjes uit een Duitsche kostschool zongen in Honnef op het station en dr. Paul Raché heeft 'Noodlot' van Couperus in het Duitsch vertaald.
    Het is maar al te waar, J. L., er komt nu meer en meer, ook over het heele land een geest van allemanje, daar hebben we niet genoeg op gelet!
    Dr. Paul Raché, de Duitscher, die Hollandsch verstaat en vóór-geeft onze literatuur te kennen, dr. Paul Raché, de man, die verleden jaar in een lezing voor Duitsch publiek een rare haché had opgedischt van Hollandsche literatuur van heden, bewerend de absurde nonsens van dat Pol de Mont was de grootste kunstenaar in ons land en Vosmeer de Spie een véél-véél-belovend artiest - Pol de Mont, die ééns, in een oogenblik van juiste zelf-appreciatie zeide, dat zijn opperste levens-daad was geweest de toevallige ontdekking van de dichteres Hélène Swarth en Vosmeer de Spie, die als artiest toch waarachtig nog een kindje is, dat leeren moet op zijn beentjes staan - dr. Paul Raché eindelijk, de schutter, die den grootsten bok van alle tijden schoot toen hij L. van Deijssel noemde een navolger van.... Frans Netscher, een flater, godbeter 't, om een heelen avond op je canapé lang-uit over te gieren, een flater voldoende om je literaire carrière voor altijd onmogelijk-belachelijk te maken, dr, Paul Raché heeft 'Noodlot' vertaald.
    Weet je, als ik Couperus was of een artiest-quiconque, dan zou ik het toch hoog-hartig verdommen dat mijn werk werd vertaald in de taal van een volk, dat zoo weinig begrip heeft van kunst, als een kat van een uurwerk - nietwaar, geen Duitscher weet op het moment in zake literatuur, hoe laat het wel is - en als een figuur als dr. Raché mij naderde met zulke boosaardige bedoelingen, dan zou ik hem toch liever de drie trappen van mijn woning af-keilen, dan hem toe te staan mijn boek te brengen in de klamme handen van het bierig Duitsch publiek. Niemand denkt er over zijn werken te populariseeren onder de Congo-negers, waarom dan wel bij de Alle-mannen?
    Merkwaardig prouveerend de wansmaak van dr. Raché en het Duitsch publiek is ook zijn keuze van 'Noodlot' te vertalen, liever dan Eline Vere. Als ik een kunstenaar voor-stel aan een vreemd publiek, laat ik hem, niet meer dan beleefd, zien van zijn beste zijde, nietwaar? Ik zal dan zijn beste werk vertalen en niet zijn slechtste. Ik zou van Couperus Eline Vere vertalen en dan Extaze, maar nooit, nooit 'Noodlot', dat niet anders is dan een goed-geschreven sensatie-roman, goed-geschreven omdat Couperus nu eenmaal artiest is.
    Maar dr. Raché kent het Duitsch publiek, dat zich vergapen zou aan Eline Vere, het malle spook dat zoo raar solt met zich zelve in plaats van gezond veel liters bier te saufen, het publiek, dat niets zou begrepen hebben van Extaze - gelukkig, dat die keuze dr. Raché bleef bespaard! Want praat een Duitscher van worst en Rolandseck, maar niet van de ziel en cirkels van sympathie!
    Bij de vertaling van 'Noodlot' moet een voorrede zijn van dr. Raché, waarin hij blijk geeft te dwepen met de N.G. en de moderne Hollandsche kunst. Erg jammer, want nu zullen we nog wel meer misvattingen van hem constateeren, de nieuwe literatuur is ueberhaupt zeer onbegrijpelijk voor een Duitscher en het ware te wenschen, dat deze verwoed-moderne-bourgeois kon worden bekeerd voor den dienst van Boele van Hensbroek en Fiore. C.S.