En het was haar.... of het heilige leliënmysterie harer maagdelijkheid dwars door een riool was gesleurd.
Aldus Louis Couperus in zijn Noodlot, den indruk beschrijvende, op Eve Rhodes teweeggebracht door eene vluchtige ontmoeting met eene dame uit een skating-rink, die Eve's verloofde vroeger bleek gekend te hebben.
    Het wil mij toeschijnen, dat Eve redelijkerwijs niet zóó ontdaan kan geweest zijn, als de schrijver haar voorstelt; de indruk is naar mijn gevoelen overdreven en daarom te forsch geteekend. De ontmoeting was slechts vluchtig, en kon feitelijk weinig grond tot verdenking of ergernis geven.
    De schrijver begrijpe mij wel: ik wensch mij niet te vergrijpen aan het teekenachtige beeld, dat hij gebruikt; doch ik vraag hem in gemoede af, of hij - de keus hebbende uit de drie bekende afvoerstelsels van faecaliën - een gelukkige en zielkundige greep deed, door in dit geval het sterksprekende riool te kiezen. Als psycholoog zoude ik in het hier beschouwde zinverband slechts vrede kunnen hebben met de ton, of hoogstens met den beerput.

Arnhem, Oct. '90.

v. S.