Bijzondere (her)uitgaven en tentoonstellingen zagen dit jaar het licht. Er werden allerlei activiteiten, voorstellingen, lezingen en tentoonstellingen georganiseerd. Slechts enkele hoogtepunten zijn het studium generale ‘Salon Couperus’, de schrijverssteen in de Nieuwe Kerk in Amsterdam en een nieuwe visuele biografie. Het werk van Couperus blijkt bovendien geschikt voor allerlei media, van podcasts tot online tentoonstellingen, een online woordenboekje en een stripbewerking –en zelfs voor een musical. Ellen Deckwitz was gastschrijver in Parijs, er was een online leeskring; het is te veel om allemaal in Arabesken op te noemen. Wij raden dan ook nogmaals van harte het overzicht op onze website aan: louiscouperus.nl/couperus-2023. Daar kon en kunt u kijken wat er te zien en te doen is, of nog eens rustig nalezen wat er allemaal gebeurd en uitgegeven is in dit Couperusjaar. Wat ons bovenal verheugde, was het aantal mensen dat de nu al een eeuw geleden overleden Couperus nog steeds op de been brengt. De Universiteit Leiden moest bijvoorbeeld op Campus Den Haag en in de openbare bibliotheek stoelen bijplaatsen: er kwamen veel meer mensen dan verwacht.
Zoveel mensen lopen dus nog warm voor het werk van ‘onze’ Couperus. In dit eindejaarsnummer van Arabesken vindt u dan ook de nodige besprekingen van een aantal opmerkelijke uitgaven en evenementen. De biografie en de hertalingen springen er in dit nummer uit. Petra Theunissen-Nijsse en Jaap Goegebuure bespreken de nieuwe geïllustreerde biografie van Caroline de Westenholz, Carla Stiekema gaat in op de betekenis die een biografie kan hebben op de literaire nalatenschap van een auteur en Stephan Peters pikt de nietzscheaanse krenten uit de pap in de biografie van Remon van Gemeren. Het  Couperus Cahier van dit jaar, Mijn Couperus. Biografisch en autobiografisch, verzorgd door Paul Schnabel, sluit hier ook mooi bij aan.Michelle van Dijk legt daarnaast uit hoe ze nieuwe generaties aan Couperus wil krijgen – bijvoorbeeld door hertalingen. Looi van Kessel bespreekt een paar van die hertalingen; twee ervan kwamen dit jaar uit. Hij vraagt zich onder meer af: blijft het ritme van Couperus’ taal ook in een hertaling overeind? Tot slot bespreekt Evert Paul Veltkamp de prachtige heruitgave van Extaze en beschrijft Simon Mulder hoe hij De stille kracht als musical heeft ervaren.Van mede-donateur H.J. Matla krijgt iedere donateur de door hem gemaakte Couperus-Catalogus cadeau. Het is een systematisch-chronologische bibliografie, te gebruiken als naslagwerk. Geïnteresseerden kunnen het aanvragen via hansmatla@gmail.com.

Tijdens het maken van deze Arabeskenbereikte ons het treurige bericht dat het Louis Couperus Museum wellicht gaat sluiten. Dat zou een enorme domper zijn op dit verder zo mooie Couperusjaar. Wij hopen van harte dat het einde van dit jaar niet ook het einde inluidt van het museum.
En alvast om te noteren: we hopen u volgend jaar weer te zien op zaterdag 13 april op onze genootschapsdag in Museum Sophiahof.